– Polska jest w stanie osiągnąć z morskiej energetyki wiatrowej moc na poziomie 33 GW, przy średniej rocznej produkcji energii 130 TWh – wynika z najnowszego raportu „Potencjał Morskiej Energetyki Wiatrowej w Polsce”, przygotowanego przez Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej, a ogłoszonego pod koniec ub.r. To 3 razy więcej niż moc z farm wiatrowych zapisana w tzw. ustawie offshore.
– W polskiej części Morza Bałtyckiego obecnie trwają prace przygotowawcze do budowy pierwszych farm wiatrowych, trwają również procedury administracyjne, w wyniku których zostaną przyznane kolejne pozwolenia na realizację projektów dla II fazy rozwoju. Duże zainteresowanie tym sektorem jasno wskazuje, że morska energetyka wiatrowa może stać się strategicznym elementem budowy bezpieczeństwa i niezależności energetycznej Polski – stwierdził Janusz Gajowiecki, prezes PSEW.
Na polskich obszarach morskich rozwijane są obecnie projekty morskich elektrowni wiatrowych o łącznej mocy ok. 8,4 GW, w tym 5,9 GW z projektów tzw. fazy I oraz 2,5 GW z projektów tzw. fazy II. Trwają także procedury administracyjne, w wyniku których zostaną przyznane pozwolenia lokalizacyjne dla kolejnych 11 obszarów w ramach fazy II. Według raportu z 21 obszarów o łącznej powierzchni ok. 1808,26 km², można pozyskać docelowo 15,3 GW mocy, co znacznie przekracza obecne założenia Polityki Energetycznej Polski 2040 oraz ustawy offshore, która określa zakładaną moc z MEW na poziomie 11 GW do 2040 r. W efekcie może to zapewnić energię elektryczną na poziomie ok. 60,6 TWh/rok, co stanowi 1/3 zapotrzebowania Polski z 2021 r., wynoszącego 180,3 TWh.
Jednakże autorzy raportu wskazali 20 nowych obszarów, o łącznej powierzchni 2171,5 km² (w tym 18 w wyłącznej strefie ekonomicznej i 2 na morzu terytorialnym), które mają potencjał do wykorzystania pod rozwój MEW w możliwej III fazie. Ich łączna moc wynosi 17,7 GW i mogą zapewnić dodatkowe 70,7 TWh rocznie. Akweny w Obszarze Wschodnim (położone na stoku Ławicy Środkowej lub w Basenie Gdańskim) dysponują potencjalną mocą 7,7 GW, w Obszarze Centralnym (Ławicy Środkowej, Ławicy Słupskiej) jest to 7,4 GW, a w Obszarze Zachodnim (Zatoka Pomorska) 2,6 GW. W efekcie, z inwestycji w ramach MEW, możemy pozyskać 33 GW mocy, a morska energetyka ma szanse stać się jednym z filarów transformacji energetycznej Polski.
Biorąc pod uwagę skalę planowanych projektów w tym sektorze, Polska ma szansę stać się jednym z największych centrów MEW w Europie. Warto wspomnieć, chociażby plany Grupy Orlen zbudowania portu instalacyjnego w Świnoujściu, czy duńskiej firmy Vestas, która otworzy fabrykę elementów turbin w Szczecinie.
Doświadczenia takich krajów jak Wielka Brytania czy Holandia, które od lat zwiększają i realizują swoje cele w zakresie MEW pokazują, że rozwój tego sektora może być bodźcem rozwoju dla gospodarki, jednocześnie budując niezależność i bezpieczeństwo energetyczne Polski. Jest to niezwykle istotne zwłaszcza dzisiaj, w obliczu wojny w Ukrainie i rosyjskiego szantażu energetycznego. Przemysł wiatrowy osiąga obroty bliskie 60 mld euro rocznie, z czego 65% zasila gospodarkę Unii Europejskiej. Oznacza to, że na każde 1000 euro przychodów 650 euro pozostaje w UE i przyczynia się do wzrostu PKB. Do 2030 r. w energetyce wiatrowej może powstać ok. 450 tys. nowych miejsc pracy, z czego 250 tys. na lądzie i ok. 200 tys. na morzu. Polska w dużym stopniu mogłaby partycypować w tych korzyściach.
KE szacuje, że jej potencjał w regionie Morza Bałtyckiego wynosi 93 GW do 2050 r., a zdaniem autorów raportu, na Bałtyku panują jedne z najlepszych warunków do rozwoju inwestycji w farmy wiatrowe. Panują tu bardzo dobre warunki wietrzne i lokalizacyjne, a do tego Bałtyk jest stosunkowo płytki (średnia głębokość to ok. 55 m). Dlatego znacząca część tego wolumenu może być zrealizowana w polskiej części Bałtyku. Osiągnięcie tak ambitnych celów będzie wymagała bliskiej współpracy w zakresie realizacji inwestycji i dystrybucji wytworzonej energii.
Wyrazem planowanych działań jest podpisana w Szczecinie 30 września 2020 r. przez KE i ministrów ds. energii z Polski, Danii, Estonii, Finlandii, Litwy, Łotwy, Niemiec i Szwecji „Deklaracja Bałtycka na rzecz Morskiej Energetyki Wiatrowej” oraz podpisana przez te same kraje 30 sierpnia 2022 r. Deklaracja Marienborska. Nadrzędnym celem sygnatariuszy jest zacieśnienie współpracy międzynarodowej i podjęcie wspólnych działań zmierzających do budowy do 2030 r. MFW o łącznej mocy 19,6 GW, czyli ok. 7-krotnego zwiększenia mocy zainstalowanej w porównaniu z obecnymi 2,8 GW.
Artykuł opracowany we współpracy z magazynem Namiary na Morze i Handel
Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Ściśle niezbędne ciasteczka
Niezbędne ciasteczka powinny być zawsze włączone, abyśmy mogli zapisać twoje preferencje dotyczące ustawień ciasteczek.
Jeśli wyłączysz to ciasteczko, nie będziemy mogli zapisać twoich preferencji. Oznacza to, że za każdym razem, gdy odwiedzasz tę stronę, musisz ponownie włączyć lub wyłączyć ciasteczka.